Zomaar midden in onze tuin: drie jonge haasjes! Doodstil zitten ze platgedrukt tussen het gras de dag door te komen zonder gezien (en vooral: opgegeten) te worden. 's Nachts komt de moeder ze zogen. Afgezien van het maken van dit portret laten wij ze dus maar fijn met rust.
Wie ziet ze alledrie?
En alsof het nog niet genoeg is hebben we dit jaar eersterangs uitzicht op een broedende merel, pal naast de kas. Die ramen lap ik niet - de rest trouwens ook niet vaak - dus het beeld is wat wazig. De kinderen hopen om het hardst dat de steenmarter haar nest dit jaar niet zal vinden.
Het is genieten hoor, lente op het Platte Land!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten
Thanks for your comment!